Elporyt (BN-75/6722-08) jest to sztuczne lekkie kruszywo budowlane uzyskiwane ze spienionego żużla, powstającego w py owych paleniskach kotłów energe­tycznych. Pozostające po spaleniu pyłu węglowego ziarna substancji mineralnej, znajdu­jące się w stanie plastyczności ogniowej, zderzając się, sklejają się w większe konglome­raty i opadają na dno komory paleniskowej. Komora zamknięta jest wanną wypełnioną wodą, w której rozżarzone algomeraty żużla ulegają poryzacji. Materiał ten po odwod­nieniu i rozdrobnieniu może być stoso­wany jako kruszywo lekkie do betonu. Podstawowe wymagania techniczne w stosunku do elporytu, zawarte w BN-75/ /6722-08 są następujące: straty przy prażeniu nie powinny przekraczać 10% wagowo; zawartość związków siarki w prze­liczeniu na S03 nie powinna być większa wagowo niż 1,5%. W zależności od uziarnienia elporyt dzieli się na trzy grupy frakcji: 045; 0410 i 0420 mm (tabl. 4-3), przy czym zawartość nadziarna nie powinna być większa niż 10% wagowo. Skład ziarnowy poszczególnych grup elporytu ilustrują rys. 4-544-7. W zależności od gęstości nasypowej w stanie luźno usypanym clporyt dzieli się na sześć klas: 600, 700, 800, 900, 1000 i 1100 (tabl. 4-4). Często jest stosowany jako uzupełnienie frakcji drobnych w keramzytobetonie.