Krycie dachu blachą, choć drogie zarówno w wyko­nawstwie jak i w konserwacji, ma bardzo dużo zalet, takich jak: nienasiąkliwość, nieprzepuszczalność wody, gładkość powierzchni, lekkość, duża odporność na warunki atmosferyczne i czynniki mechaniczne, długotrwałość (uwarunkowana jakością i grubością materiału) i swoboda w użyciu przy różnych formach i kątach nachylenia dachu. Dlatego też blachę stosuje się zarówno do krycia połaci dachowych, jak i w ob­róbce otworów w połaciach dachowych (kominy, prze­łazy), kryciu koszy, często w zakończeniu okapu i attyk. Z reguły stosowana jest również jako pokrycie gzymsów i murów ogniowych oraz z racji swoich właś­ciwości przy obróbkach instalacji elektrycznych (ante­na telewizyjna, piorunochron, pręty przewodów ele­ktrycznych, instalacje telefoniczne itp.). Najczęściej stosowaną blachą jest blacha stalowa ocynkowana, często zabezpieczana dodatkowo przed szybkim rdzewieniem przez malowanie olejne. W przy­padku małych spadków połaci dachowych kolor bla­chy nie ma specjalnego znaczenia. Może mieć on jednak wpływ na wygląd budynku w sytuacji, gdy sto­suje się ją w obróbce attyk, okapów i gzymsów oraz jako materiał na widoczne rynny i rury spustowe. W przypadku dachu o dużym kącie nachylenia połaci dachowych blacha może być wykorzystana również do wykańczania szczytów, przy oknach dachowych i lukarnach. Istnieje wiele sposobów krycia dachów blachą w za­leżności od pochyłości dachu i stosowanego rodzaju blachy, jak też wiele sposobów obróbki blacharskiej, zamocowania rynien i rur spustowych. Blacha powinna być zastosowana w sposób prosty i funkcjonalny, bez zbędnego zdobnictwa i kontrastowego malowania (stosuje się zwykle farby metaliczne, kolory: szary, czarny, biały). Rury spustowe biegnące na zewnątrz budynku powinny być tak rozmieszczone, aby zapew­niały odpowiedni spływ wody z rynien przy jedno­czesnym wkomponowaniu ich w elewację. Nie powin­ny być umieszczone w żadnych pionowych wnękach elewacyjnych ani ukryte pod tynkiem. Należy je raczej zostawić widoczne na zewnątrz, aby były łatwo do­stępne w razie naprawy czy kontroli. W przeciwnym bowiem razie mogą stać się przyczyną różnych uszko­dzeń tynku, spowodowanych przez niszczące działa­nie wody. Ze względów estetycznych lepiej wyglądają niekiedy rynny i rury o przekroju wielobocznym niż okrągłe. Na wyeksponowanych elewacjach należy sto­sować podwójną rynnę, zapewniając w ten sposób swobodny spływ wody i przedłużając jej żywotność. Rynnę można także umieścić nad dolną krawędzią pokrycia dachu spadzistego (tzw. rynna leżąca na dachu); wygląda to bardzo efektownie. W przypadku rynny podwieszonej pod krawędzią wystającego oka­pu, a więc poza budynkiem, zastosować można efek­towne osłonięcie jej deskami będącymi kontynuacją wykończenia przestrzeni pod okapem.