Ten termin stosowany jest w literaturze do określenia licznych drobnych form ozdobnych i użytkowych na terenie ogrodu i w miejscach publicznych. W poprzed­nich rozdziałach zostały omówione zasłony optyczne, pergole, schodki, murki, tarasy itp. Obejmujemy nim również różne kwietniki (tzw. żardiniery) z kamienia, kamionki, palonej gliny, żeliwa, następnie altanki, balustrady itp. Jednak nie musimy mieć tego wszyst­kiego w naszych ogródkach - zwłaszcza altanek. Zamiast w kwietnikach możemy sadzić kwiaty bez­pośrednio w ziemi. Zainstalowanie autentycznej ozdobnej balustrady czy innego detalu o historycznej, zabytkowej formie może być dobre, jeżeli pasuje do całości. Dobrze wygląda wkomponowanie ozdobnej, starej, żelaznej kratki (całej lub części) przy tarasie, pergoli czy nawet na elewacji. Doskonale nadają się do sadzenia w nich kwiatów dawno już nie wykorzys­tywane przedmioty z gospodarstwa naszych dziad­ków: stary kocioł, drewniane taczki, koło od wozu, jarzmo z zaprzęgu. Również stół i taborety wyciosane z resztek pni są doskonałym uzupełnieniem ogrodu. Do siedzenia w ogródku służą przede wszystkim prze­nośne komplety składające się z fotelików, krzeseł i stolika o różnych kształtach, konstrukcji i kolorach, następnie z wikliny, bambusu czy lekkich metali. Dobrze jest, jeżeli mebelki są składane, by po sezonie można je było łatwo gdzieś schować. Do tych celów domek jednorodzinny powinien mieć specjalne pomie­szczenie, w którym po sezonie można przechować właśnie mebelki ogrodowe, narzędzia do pielęgnacji ogródka i inne niepotrzebne w zimie przedmioty. Jeżeli takie pomieszczenie nie może znajdować się na par­terze, to wtedy trzeba zagospodarować na ten cel piwnicę z wejściem od tyłu domku bezpośrednio z ogródka.