Do ogrzewania miejscowego pomieszczeń używa się pieców i kominków na paliwo stałe, gaz i elektrycz­ność. Piece przekazują ciepło przez konwekcję (źródło ciep­ła przekazuje swoje ciepło - około 70% - do powietrza krążącego po pomieszczeniu, które ma być ogrzane) i przez promieniowanie (przekazywanie ciepła - około 30% - przedmiotom). Przedmiot im ciemniejszy, bar­dziej matowy i bardziej prostopadle ustawiony do kie­runku promieniowania, tym więcej pobiera ciepła. Dla­tego piecyk promiennikowy trzeba ustawić w taki spo­sób, aby jego promienie były rozsyłane prostopadle do innych przedmiotów. Powietrze w pomieszczeniu ogrzeje się wtedy, stykając się z tymi przedmiotami. Piecyki konwekcyjne lub promiennikowe określane są w zależności od tego, który sposób przeważa w prze­kazywaniu ciepła. Przy ogrzewaniu piecykami gazowymi trzeba przede wszystkim wziąć pod uwagę grzejniki konwekcyjne -konwektory. Do ogrzewania pomieszczeń o dużej ku­baturze można stosować grzejniki gazowe promien­nikowe. Grzejniki gazowe należy ustawiać przy ścianach we­wnętrznych ze względu na bliskość przewodów spali­nowych. Wszystkie urządzenia muszą być przetesto­wane i zapewniać użytkownikom bezpieczną eksplo­atację. Piece gazowe pobierają powietrze potrzebne do spalania z pomieszczenia, a spaliny odprowadzane są do przewodu spalinowego. W pomieszczeniach, w których są zainstalowane piecyki, pogarsza się jakość powietrza - szczególnie przez spadek zawartości tle­nu. Para wodna powstająca przy spalaniu gazu skra­pla się na ochładzanych konstrukcjach budowlanych. Niedostatki te udało się usunąć dzięki skonstruowaniu piecyków gazowych z zamkniętą komorą spalania. Po­bierają one powietrze bezpośrednio z zewnątrz i na zewnątrz również odprowadzają spaliny. Umieszcza się je przy ścianie zewnętrznej (takie rozwiązanie nie zdobi jednak elewacji). Ponieważ piecyki te w czasie spalania pobierają stale świeże, chłodne powietrze, są kosztowniejsze w eksploatacji. Ich połączenie z termo­statem i uzupełnienie wyłącznikiem czasowym upra­szcza obsługę. Przy instalowaniu gazowych piecyków ogrzewczych obowiązują takie same zasady, jak przy urządzeniach przygotowujących ciepłą wodę użytkową. Elektryczne urządzenia ogrzewcze są niezbyt często używane ze względu na wysokie koszty, szczególnie przy pobieraniu prądu dziennego. Są jednak bezpiecz­niejsze niż piece gazowe, nie wymagają budowy prze­wodów spalinowych, są proste w obsłudze i zajmują mało miejsca. Do ogrzewania małych pomieszczeń stosuje się często grzejniki z ogniw stalowych wypeł­nione wodą lub olejem. Przenośne grzejniki elektryczne mogą być przesuwa­ne nie tylko z pomieszczenia do pomieszczenia, ale także w samym pokoju - bliżej okna czy bliżej miejsca, gdzie siedzi kilka osób. Kiedy nie są używane, można je schować np. do składziku. Na używanie tego typu piecyków przy pobieraniu prądu dziennego o napięciu 220 V nie jest konieczna zgoda zakładu energetycz­nego. Mniejszych nakładów wymagają elektryczne piece ogrzewcze na tańszy prąd nocny (piece akumulacyj­ne), które pokryte są warstwą ochronną wyklepanego i wypalonego lakieru. Starsze typy tych pieców wyzwalały zakumulowane ciepło przed obiadem, czyli wtedy, kiedy rodziny nie było w domu. Po południu i wieczorem piece te grzały już w niewielkim stopniu. Nowsze konstrukcje charak­teryzują się wysokimi zdolnościami akumulacyjnymi i małą temperaturą powierzchni, gwarantują doskonałe warunki higieniczne w pomieszczeniu, ponieważ nie spalają cząstek organicznych pyłów pieca. Piece te wydzielają nagromadzone ciepło prawie przez całą dobę. Jednak wyposażenie całego domku jednoro­dzinnego w elektryczne piece akumulacyjne jest bar­dzo kosztowne nawet przy zniżonych cenach prądu nocnego. Jeżeli wybierze się właściwy kolor i kształt pieca, umieści się go w odpowiednim miejscu, to może on tworzyć harmonijną całość z innymi meblami w po­mieszczeniu. Znaczne obniżenie nakładów na energię elektryczną można osiągnąć w domkach jednorodzinnych przez poprawienie izolacji cieplnej ścian zewnętrznych.