Montaż instalacji elektrycznej w domku jednorodzinnym
Instalacja elektryczna prowadzona jest jednożyłowymi przewodami, przewodami mostkowymi i kablami. Przewody umieszcza się w rurkach zamurowanych w ścianie (montaż wewnętrzny), pod tynkiem (montaż ukryty w połowie) lub swobodnie przeprowadza się je na ścianie (montaż powierzchniowy). Sposób ułożenia przewodu i jego rodzaj uzależniony jest od otoczenia, w którym ma się znajdować (suche, wilgotne, mokre, zagrożone wybuchem itp.) i podkładu, na którym ma być umieszczony przewód (beton, cegła - niepalny, drewno - palny, nieprzewodzący, stal - niepalny, przewodzący).
Montaż wewnętrzny to tradycyjny sposób instalowania przewodów elektrycznych. Stosuje się w nim przewody jednożyłowe aluminiowe z izolacją z tworzywa sztucznego. Wkłada się je do giętkich rurek z PCW lub rurek płaszczowych. Przewody przeciąga się do puszek. Puszka może być przyrządowa (wyłącznik, gniazdo itp.) lub rozprowadzająca z zaciskami do łączenia przewodów. Zaletą montażu wewnętrznego jest łatwa wymiana przewodów bez burzenia konstrukcji budowlanej.
Kucie rowków jest bardzo pracochłonne. Taki rodzaj montażu stosowany jest w budynkach z tradycyjnych materiałów (cegła), w otoczeniu niepalnych konstrukcji.
Do montażu ukrytego w połowie stosuje się przewody elektryczne podtynkowe, które układa się na surowy nieotynkowany mur. Przewody przytwierdza się zapinkami lub gipsem. Ich rozgałęzienia i montaż urządzeń (wyłączniki, gniazda) wykonywane są w puszkach nadających się również do montażu wewnętrznego. Ten rodzaj instalacji może być stosowany tylko przy tynkach grubszych do rozprowadzania instalacji za licznikiem.