Płyty dachowe z wycięciami . Płyty te jako nie wymagające szerokich podpór (belki o szerokości co najmniej 7 cm) stosuje się do pokrycia dachów lub stropodachów. Dopuszczalne obciążenie, równomiernie rozłożone — 1,04 kN/m (104 kG/m), skupion; — 0,8 kN/m (80 kG/m). Płyty dachowe żelbetowe płaskie. Płyty stosowane do przekrywania dachów i stropodachów o małym nachyleniu połaci produkuje się o grubości 5 cm . Płyty należy układać na belkach żelbetowych o szerokości co najmniej 10 cm, z uwagi na minimalną głębokość ich oparcia na podporze wynoszącą 4,5 cm. Elementy są przewidziane w zasadzie do produkcji na placu budowy lub w jego pobliżu. Płyty dachowe korytkowe zamknięte, otwarte i z włazem na dach. Płyty te są sto­sowane w budownictwie ogólnym i przemysłowym do prze krywania dachów i stropo­dachów w budynkach wznoszonych metodami tradycyjnymi i uprzemysłowionymi. Podstawowa szerokość płyty — 60 cm, natomiast płyty o szero- Zunifikowane płyty dachowe korytkowe z gzymsem dla budownictwa rolniczego. Mają one zastosowanie we wszystkich budynkach składowo--magazynowych lub innych budynkach jako elementy przekrycia skrajnych pól połaci dachowej. Płyty te układa się w skrajnych polach budynków na płatwiach żelbeto­wych rozstawionych w osi modularnej co 3 m. Płyty dachowe z otworami — z betonów na kruszywach lekkich — o rozpiętości do 3,0 m. Są one wykonywane z keramzytobetonu lub agloporytobetonu i przeznaczone do przekrywania dachów w budownictwie powszechnym. Dla każ- dego wariantu materiałowego przewidziano dwie odmiany zbrojenia: wiązanie i zgrze- wanie. Przewidziane są 3 warianty ocieplenia płyt: I wariant — ocieplenie 3 płytami pilśniowymi miękkimi; U wariant — ocieplenie jw. oraz tynk od spodu płyty; III wariant — ocieplenie 3 warstwami styropianu. Płyty są produkowane przemysłowo w stałych zakładach prefabrykacji. Płyty dachowe żebrowe dla dźwigarów żelbetowych, sprężonych I stalowych. Płyty te są stosowane jako przekrycia w budynkach przemysłowych. Do przekrycia konstrukcji stalowych stosuje się płyty o wymiarach 597 x 149x30 cm przyspawane do górnych pasów dźwigara. Minimalna długość oparcia płyty — 6 cm. Do przekrycia konstrukcji żelbetowych używa się płyt o wymiarach 587 x 149x30 cm. Minimalna długość oparcia dla tych płyt — 4,5 cm. Płyty układa się na zaprawie ce- mentowej zachowując na podporze odległość między płytami 13 cm. W płytach pod świetliki kalenicowe żebra wykonuje się na mokro po zamocowaniu świetlików. Płyty żebrowe mogą być ocieplane trzema warstwami płyt pilśniowych. PJyty do przekryć na dźwigarach stalowych mają wkładki stalowe przeznaczone do przyspawania do dźwi­garów. Płyty dachowe żebrowe PŻFF-l i PŻFF-2. Służą one do pokrywania dachów i stropodachów przy rozstawie dźwigarów 6,0 ra w budynkach wznoszonych metodami uprzemysłowionymi. Płyty mogą być stosowane w środowiskach nieagresywnych chemicznie przy wilgotności względnej poniżej 75%. Płyty układa się na podporach na zaprawie cementowej zachowując na podporze odległość między czo­łami płyt 13 cm, przeznaczoną na nadbeton połączeniowy dźwigara. Zunifikowane płyty żebrowe dachowe i stropowe dla budownictwa rolniczego. Są one przeznaczone do płaskich dachów oraz stropodachów niewenty-lowanych i wentylowanych. Płyty EK-7000 do EK-7021 są stosowane w budynkach inwentarskich oraz zaplecza technicznego mechanizacji rolnictwa. Układa się je na pod­ciągach żelbetowych rozstawionych osiowo co 6,0 m. Płyty EK-7030 z otworem na drew­niane wywietrzniki są przeznaczone do budynków punktów odbioru i przechowalni ziemniaków oraz kiełkowni i są układane na dźwigarach stalowych w rozstawie osio­wym co 6,0 m. Płyty dachowe sprężone PSFF-1 i PSFF-2 — strunobeto­nowe. Służą one do pokrywania dachów i stropodachów przy rozstawie dźwigarów stru­nobetonowych do 12,0 m w budynkach wznoszonych metodami uprzemysłowionymi. Płyty mogą być stosowane w środowiskach nieagresywnych chemicznie przy wilgot- ności względnej poniżej 75%. Płyty układa się na podporach na zaprawie cementowej zachowując odległość między czołami płyt 15 cm, przeznaczoną na beton połączeniowy dźwigara. Płyty dachowe łupinowe strunobetonowe PŁ-12/P, PŁ-12/W I PŁ-12/S. Są one stosowane jako elementy przekryć hal jedno- i wielonawowych. Jako podpory płyt mogą być użyte dźwigary żelbetowe, sprężone lub stalowe rozsta­wione co 12,0 m lub ściany nośne hal jednonawowych. Maksymalne obciążenie płyt łącznie z masą własną może wynosić: PŁ-12/P — q = 3,4 kN/m1 (340 kG/m2), PŁ-12/W — q = 4,4 kN/m2 (440 kG/m2) lub np. q = 3,0 kN/m2 (307 kG/m2) oraz siła skupiona P - 24 kN (2400 kG) podwieszona w dowolnym miejscu, PŁ-12/S — q = 3,3 kN/m2 (330 kG/m2) oraz dodatkowo na żebro podświetlikowe siła skupiona w środku rozpiętości P = 16 kN (1600 kG) i obciążenie q = 1,5 kN/m (15 kG/m). Płyta żebrowa przekrycia szedowego typa „Balarz 66". Jest ona przeznaczona dla stropodachu przekrycia szedowego typu „Bularz 66" o roz­stawie dźwigarów 7,5 m. Może ona być wykorzystana do innych przekryć szedowych lub przekryć o małym pochyleniu pod warunkiem przeprowadzenia sprawdzających obliczeń statycznych. Montaż płyt odbywa się w połączeniu z szedowymi ramkami okiennymi. Warunki i sposób montażu przekrycia szedowego z omawianych płyt są po­dane w projekcie oznaczonym numerem 1042/TYP/D, opracowanym i rozpowszech­nionym przez Biuro Projektowania Zakładów Włókienniczych, Łódź, ul. Sienkiewicza 47.