Pustaki cementowo--gliniane są to elementy budowlane jedno- lub dwukanałowe (rys.773) wykonane ręcznie lub mechanicznie z mieszaniny cementu, zawiesiny glinianej, piasku, tłucznia ceglanego i wody. Pustaki te są przeznaczone do budowy przewodów dymowych, wentylacyjnych i spalinowych. W zależności od ilości i kierunku kanałów rozróżnia się następujące rodzaje pusta­ków: A —jednokanałowe z kanałem pionowym (rys. 7-3a), B — dwukanałowe z kanałami pionowymi (rys. 7-3b), Ai —jednokanałowe z kanałem odchylonym od pionu o 50° (rys. 7-3c), Bi — dwukanałowe z kanałami odchylonymi od pionu o 30° (rys. 7-3d). Dla umożliwienia podłączenia pieca do kanału produkowanego są dwie odmiany pustaków: odmiana AO — pustak jednokanałowy z bocznym otworem wlotowym, odmiana BO — pustak dwukanałowy z bocznymi otworami wlotowymi. W zależności od wytrzymałości na ściskanie rozróżnia się trzy klasy pustaków: 80, 60 i 40, a w zależności od cech zewnętrznych — dwa gatunki I i II. Do przewodów spalinowych należy stosować pustaki klasy 80, gatunku I, a do prze­wodów dymowych i wentylacyjnych pustaki klasy 80, 60 i 40 gatunku I i II, zależnie od ilości kondygnacji. Orientacyjne ilości składników mieszanki cementowo-glinianej do produkcji pusta­ków poszczególnych klas podano w tabl. 7-5. Wymagania techniczne i warunki odbioru pustaków podano w BN-62/6749-02.