Beton (mieszanina kruszywa i spoiw twardniejących) jest bardzo dobrym materiałem budowlanym, który można zastosować do budowy domku jednorodzinne­go. Można więc zastosować go np. na gzymsy dachów płaskich, balustrady balkonów i loggii, ściany szczyto­we budynku, mury oporowe itp. Możliwości wykorzys­tania betonu są właściwie nieograniczone i uwarunko­wane jedynie podstawowym wykończeniem powierz­chni pozostałych elementów konstrukcyjnych budynku - zwłaszcza ścian. Ściana z surowego betonu jest to konstrukcja żelbetowa, nie otynkowana i nie wykoń­czona w żaden inny sposób. Ostatecznie wykończona powierzchnia ściany zacho­wuje rysunek deskowania, które służyło do jej wyko­nania. Do deskowań mogą służyć deski (oheblowane lub nie), łaty, żerdzie lub inne materiały, np. metal. Powierzchni wykonanych w ten sposób ścian właści­wie wcale się nie wykańcza, można jedynie polecić pomalowanie ich farbą emaliową zabezpieczającą mur przed wodą. Bardzo efektowna jest również technika dodatkowego, „kamieniarskiego" wykończenia beto­nu: np. plastyczne pionowe bruzdy można uzyskać przez szalowanie ścian sklejką, na którą w odpowied­nich odległościach przybija się drewniane łaty. Po stwardnieniu betonu szalowanie likwiduje się, a w ścianie pozostają pionowe bruzdy. Skład mieszanki betonowej musi być odpowiednio dobrany, proporcjo­nalny (spoiwo i domieszka). Beton surowy powinien zawierać około 300 kg/m3 cementu, dobranego w za­leżności od rodzaju i przeznaczenia konstrukcji. Dobór kruszywa i wielkość ziarna w betonie zależą od wiel­kości obiektu lub jego części. Do potężnych i prostych konstrukcji można zastosować kruszywo gruboziarnis­te. W przypadku zastosowania betonu do wykończenia drobnych elementów konstrukcyjnych stosuje się kru­szywo drobnoziarniste, małofrakcyjne. Mieszanka be­tonowa musi mieć odpowiednią gęstość i strukturę. Zbyt tłusty beton, mający za mało piasku, tworzy wgłę­bienia i nie da nigdy równomiernej powierzchni - na­wet przy wykorzystaniu wibratora ani w przypadku za­stosowania nadmiernego zbrojenia ścian. Stal zbroje­niowa musi być przynajmniej 1,5 raza grubsza od naj­większego ziarna zastosowanego kruszywa. Surowy beton można również wzbogacać za pomocą różnych dodatków, jak np. kolorowe kamienie, koloro­we piaski, klińce, zastosowanie kolorowego spoiwa (cementu - od koloru białego do czarnego). Kolorowy cement dodawany jest do mokrej zaprawy betonowej i kładziony na gotową ścianę z surowego betonu. Bardzo ciekawe struktury plastyczne powierzchni ścian betonowych możemy osiągnąć za pomocą pro­dukowanych przemysłowo form metalowych o różnych wzorach, wykorzystywanych kilkakrotnie. Przy wykonywaniu konstrukcji z betonu występują róż­ne problemy technologiczne i dlatego należy być na to przygotowanym. Zwiększony nakład pracy zwróci się jednak szybko z nawiązką w postaci osiągniętej ja­kości elewacji, które przez dłuższy czas na pewno nie będą wymagały napraw i konserwacji.