Szczególnie przy domach wiejskich, na niewielkiej części działki, tam gdzie wykonuje się wiele prac gospodarskich, należy utwardzić nawierzchnię. Na­wierzchnię trzeba przygotować w taki sposób, aby przepuszczała wodę deszczową (jeżeli nie ma innego ujścia) i nie zamieniała się stopniowo w błoto. Górna warstwa powinna być wykonana z mieszanki żwiru (lub żużlu) i gliny i zwalcowana. Sposobem bardziej higienicznym będzie wyłożenie nawierzchni kamienia­mi lub betonowymi płytami. Istotną sprawą, zwłaszcza przy wybetonowanych nawierzchniach, jest to, aby miały one odpowiedni spadek - woda deszczowa wte­dy szybko z nich spływa. Jeżeli mamy większe powierzchnie nie przepuszczające wody, to trzeba wyko­nać rowki odprowadzające wodę do studzienek kana­lizacyjnych. Zanim zacznie się budować dom jednoro­dzinny, to oprócz odprowadzenia wód opadowych trzeba tereny podmokłe osuszyć przez drenaż. Koniecznym warunkiem, szczególnie przy budowie domku atrialnego, jest dokładne odwodnienie terenu, ponieważ woda nie może spływać z atrium w sposób naturalny. Rowy odwadniające są konieczne, jeżeli dom stoi na terenie spadzistym. Chronią one wte­dy sam dom i działkę przed płynącą w dół wodą i zapo­biegają osuwaniu się terenu. o betonowaniu większych powierzchni wspominaliś­my już w podrozdziale poświęconym tarasom. Przy­pomnimy tylko, że nie należy betonować czy asfalto­wać dużych powierzchni, ale najlepiej utwardzać teren betonowymi płytami lub kamieniami. Płyty mogą być gotowe - o mniejszych czy większych wymiarach i zróżnicowanych kształtach. Układać je należy w odstępach około 5 cm, aby w szczelinach tych wyrosła trawa i mech, by mogła wyciekać przez nie woda.