A A A

Wewnętrzna instalacja gazowa

Gaz do instalacji w domkach jednorodzinnych może być dostarczany z zewnętrznej sieci gazowej (gaz miejski, gaz ziemny) lub jako gaz skroplony (propan--butan) z butli umieszczonej w budynku. Jeżeli inwe­stor zdecyduje się na korzystanie z gazu, musi przed­stawić projekt instalacji i zwrócić się do dostawcy (te­renowy rejon gazowniczy) o zezwolenie na przyłącze­nie instalacji wewnętrznej do sieci gazowej. W poda­niu trzeba przedstawić zasięg planowanej gazyfikacji domu (ogrzewanie, przygotowanie ciepłej wody itp.) i podać maksymalne przewidywane zapotrzebowanie na gaz w m3/h, aby wybrać właściwe rozmiary przy­łącza. Zaprojektowaniem przyłącza i instalacji gazowej w obiekcie, a także realizacją projektu mogą zająć się tylko odpowiedni specjaliści. Wewnętrzna instalacja gazowa może być używana jedynie po sprawdzeniu jej i stwierdzeniu, że jest założona dobrze, i uzyskaniu zezwolenia instytucji nadzorującej. Sprawdzony musi być również przewód spalinowy. Chcemy tu zwrócić uwagę na wiele przepisów i zasad, które trzeba re­spektować przy projektowaniu domku jednorodzinnego. Ostatnio zwiększyła się liczba odbiorców gazu płyn­nego. Propan-butan skroplony dostarczany jest naj­częściej w butlach o pojemności 11 kg. Takie butle, używane w instalacjach jednobutlowych, dobre są do zasilania kuchenki gazowej lub małego grzejnika prze­pływowego lub tzw. termy gazowej. Można je umieszczać wewnątrz domku lub w ze­wnętrznych szafach przyściennych czy zamykanych wnękach. Nie wolno stawiać butli w sypialniach, WC, spiżarniach itp. oraz w suterenach, a także tam, gdzie nie ma zainstalowanych aparatów gazowych. W mie­szkaniu mogą znajdować się tylko dwie butle podłą­czone do instalacji. Od instalacji ogrzewczej bez otwartego płomienia butle muszą być oddalone co naj­mniej 1,5 m oraz 1 m od urządzeń elektrycznych. W przypadku instalacji zasilanej z sieci miejskiej przewo­dy gazowe powinny być prowadzone na powierzchni ścian wewnętrznych w odległości 2 cm od tynku, w po­mieszczeniach niemieszkalnych, łatwo dostępnych i suchych. Piony gazowe prowadzi się w przedpokojach, korytarzach i klatkach schodowych. Aparaty gazowe mogą być podłączone do instalacji za pomocą węża elastycznego lub rurek stalowych (lepsze i bezpie­czniejsze rozwiązanie). Trzeba zwrócić należytą uwagę na zapewnienie dopły­wu powietrza do procesu spalania w kuchenkach gazowych i odprowadzenie spalin. Kuchenki gazowe i termy powinny być instalowane w stale wietrzonych pomieszczeniach. Tylko w wyjątkowych przypadkach, np. w łazienkach bez okien, powietrze może być pobie­rane z sąsiedniego pomieszczenia (przedpokoju) przez otwór w dolnej części drzwi o minimalnej po­wierzchni 200 cm2. Kubatura łazienki, w której zainsta­lowany jest piecyk gazowy wieloczerpalny, powinna wynosić 8 m3. Piecyk gazowy musi mieć specjalny przewód odprowadzający spaliny do przewodu spali­nowego. Bez podłączania do przewodu spalinowego można instalować (ale nie w łazience czy pomieszcze­niach mieszkalnych) termy, kuchenki z piekarnikiem itp. Do przewodu spalinowego muszą być podłączone tak­że wszystkie urządzenia gazowe służące do ogrzewa­nia pomieszczeń. Przewód spalinowy powinien mieć wymiary przekroju 14x14 cm. Do jednego przewodu spalinowego mogą być włączone dwa piecyki gazowe w odległości równej lub większej niż wysokość kon­dygnacji.