Zadaniem materiałów tej grupy jest: ochrona pomieszczeń przed przenikaniem dźwię­ków powietrznych, ochrona pomieszczeń przed przenikaniem dźwięków materiało­wych (uderzeniowych), wytłumianie dźwięków w pomieszczeniach. Większość materiałów spełnia tylko jeden lub dwa z wyżej wymienionych zadań. Od dźwięków materiałowych izolują dobrze: materiały elastyczne i elastyczno-sprężyste układane na stropach pod płytą przy­ciskową o masie co najmniej 40 kg/m2 (tzw. pływające podłogi), podkładki elastyczno-sprężyste i amortyzatory sprężynowe pod maszynami i silnikami o ok. 105,5 rad/s (1000 obr/min), — otuliny, łączniki elastyczno-sprężyste, masy obciążające na przewodach drgających. Od dźwięków powietrznych materiały izolują głównie przez odbicie fal dźwiękowych od swej powierzchni lub przez ich pochłanianie bądź przez odbicie i pochłanianie. Dob­rze spełniają to zadanie materiały ciężkie (żelbet, beton, cegła, gazobeton konstruk­cyjny) stosowane w postaci jednorodnych przegród (im cięższy materiał, tym cieńsza może być przegroda) i materiały lekkie (gazobeton izolacyjny, płyty pilśniowe porowate, płyty pilśniowe twarde perforowane, styropian, pianizol, maty wszelkiego rodzaju) stosowane w przegrodach wielowarstwowych lub w przegrodach wielokrotnych war­stwowych. Zdolność pochłaniania dźwięków powietrznych przez materiał określa się współczyn­nikiem pochłaniania dźwięków. Współczynnik ten jest zmienny w zależności od często­tliwości dźwięków (zwiększa się ze wzrostemjczęstotliwości fal), właściwości fizycznych materiału (gęstość, sprężystość, porowatość itp.), grubości materiału i sposobu jego uło­żenia w przegrodzie oraz wielkości czynnej jego powierzchni. Powierzchnia ta może być powiększona w sposób sztuczny przez perforację lub nacinanie. Oznaczenia przydatności materiału: + + bardzo dobra, + dobra, o dostateczna, — materiał nie nadaje się. Dla tego samego materiału, lecz o różnej grubości, wmontowanego w przegrodę w odmienny sposób, otrzymuje się coraz inne współczynniki pochłaniania dźwięków. Wytłumianie dźwięków w pomieszczeniach uzyskuje się za pomocą materiałów dźwiękochłonnych o dużym współczynniku pochłaniania dźwięków (kotary, maty) lub za pomocą ustrojów dźwiękochłonnych np. w postaci obudowy z perforowanych płyt pilśniowych wypełnionej watą lub przędzą szklaną. Ustroje takie są wieszane na ścianach lub podwieszane do sufitów. Materiały dźwiękochłonne stosowane jako okładziny poprawiają akustykę pomiesz­czeń przez: nadanie pomieszczeniu właściwego pogłosu, obniżenie natężenia dźwię­ków, wyeliminowanie echa, rezonansu i interferencji fal. Na wytłumianie dźwięków wpływa wiele czynników; procesu tego nie można ująć w proste równania matematyczne, dlatego wielkość wytłumienia pomieszczenia za po­mocą ustrojów dźwiękochłonnych należy określić za pomocą badań.