Zagęszczanie mieszanki betonowej ma na celu usunięcie powietrza, tak aby porowatość jej nie przekraczała wartości dopuszczonych w PN-75/B-06250 i określonych w p. 6.3.1. Do zagęszczania mieszanki betonowej o konsystencji plastycznej i gęstoplastycznej układanej w konstrukcjach monolitycznych należy stosować wibratory pogrążalne. Odległość sąsiednich zagłębień takiego wibratora nie powinna przekraczać o więcej jak 50% skutecznego promienia działania wibratora. Grubość warstwy powinna być mniej­sza niż 1,25 długości buławy. Wibrator w czasie pracy powinien być zagłębiany na 54 -10 cm w warstwę zagęszczoną poprzednio. Wibratory powierzchniowe znajdują zastosowanie przy wykonywaniu płyt, stropów i innych konstrukcji, których mniejszy wymiar przekracza 80 cm. Sąsiednie stanowiska wibrowania powinny zachodzić na siebie pasem szerokości 20 m. Grubość warstwy zagęsz­czanego betonu nie powinna przekraczać: 25 cm — w konstrukcjach zbrojonych pojedynczo, 15 cm — w konstrukcjach zbrojonych podwójnie. Wibratory przyczepne stosuje się tylko wyjątkowo przy wykonywaniu konstrukcji monolitycznych. Głównie znajdują one zastosowanie przy wykonywaniu elementów prefabrykowanych. Przy objętościowym zagęszczaniu mieszanki betonowej wielkość siły wymuszającej dla poszczególnych typów stanowisk wibracyjnych może być przyjmowana: — dla formy leżącej swobodnie na sztywnym koźle wibracyjnym — ze wzoru.