Betony, w skład których oprócz cementu i wody wchodzi kruszywo, noszą nazwę be­tonów kruszywowych. Betony zwykłe są najczęściej stosowaną odmianą betonów kruszywowych. Są one betonami konstrukcyjnymi. Betony zwykłe charakteryzują się gęstością pozorną nie mniejszą niż 1,8 kg/dm3. W skład kruszywa użytego do ich wykonania muszą wchodzić ziarna o wielkości przekraczającej 5 mm. W betonach zwykłych wszystkie przestrzenie między ziarnami kruszywa grubego muszą być szczelnie wypełnione zaprawą. Właściwości betonów zwykłych i zakres ich stosowania określa PN-75/B-06250. Betony, od których wymaga się specjalnych właściwości, innych niż określone w po­danej normie, lub betony znajdujące nietypowe zastosowanie noszą nazwę specjalnych. Zalicza się do nich betony hydrotechniczne, małościeralne, osłonowe, wodoszczelne itp. Betony lekkie kruszywowe są to betony wykonywane przy zastosowaniu lekkich kruszyw porowatych jako wypełniaczy. W zależności od rodzaju użytego kruszywa roz­różnia się beton lekki z keramzytu, węglanoporytu, glinoporytu, łupkoporytu itp. lub z mieszaniny tych kruszyw. Podstawową cechą betonu lekkiego jest jego gęstość pozorna w stanie suchym nie większa niż 1,8 kg/dm3, z wyjątkiem betonu z pumeksu hutniczego, dla którego gęstość pozorna może osiągać wartość do 1,95 kg/dm3. W betonach lekkich, w odróżnieniu od zwykłych, obok wytrzymałości odgrywa również ważną, a niekiedy nawet istotniejszą rolę izolacyjność termiczna tworzywa. Z tego względu podstawowy podział betonów lekkich można przeprowadzić w zależ­ności od ich przeznaczenia. Umownie przyjęto następujący podział: — betony izolacyjne, których podstawową cechą są odpowiednie właściwości izo­lacyjne, natomiast wytrzymałość odgrywa rolę drugorzędną; przyjmuje się, że dla tych betonów współczynnik przewodności cieplnej nie przekracza ok. 0,35 W/m • °C (0,3 kcal/mh°Q. Na ogół nie wprowadza się tu wymagań dotyczących wytrzymałości, ale z zasady nie przekraczają one klasy B25 (patrz p. 6.2), betony izolacyjno-konstrukcyjne, gdzie równorzędne znaczenie mają cechy izo­lacyjne i wytrzymałościowe; zalicza się tu na ogół betony o współczynniku przewodności cieplnej od 0,35 do 0,70 W/m • °C (0,3 do 0,6 kcal/mh°C) i klasie nie przekraczającej B100, betony konstrukcyjne o klasach powyżej B100, w których izolacyjność jest cechą podrzędną. Dalsze zasady podziału betonów lekkich wynikają ze struktury tworzywa. Rozróżnia się betony lekkie o strukturze jamistej, półzwartej i zwartej. Są jeszcze podziały dalsze, w zależności od klasy betonu, od klasy gęstości pozornej, o których będzie bliżej mowa w p. 6.2 i 6.4. Właściwości betonów lekkich określa PN-75/B-06263.