ŚCIANKI DZIAŁOWE
Ścianki działowe dzielą przestrzeń wewnętrzną budynku na poszczególne pomieszczenia w taki sposób, aby chronić je wzajemnie przed działaniem niepożądanych wpływów. Nie są to ścianki nośne i nie są one niczym obciążone, a tylko własną masą obciążają konstrukcję nośną. Obecnie stosuje się lekkie, montowane ściany działowe, ale w budownictwie jednorodzinnym do dziś stosuje się tradycyjne materiały i tradycyjny sposób budowania ścianek działowych. Jest to uwarunkowane dostępnością materiałów, łatwą realizacją i sprzyjającymi parametrami ekonomicznymi.
Ścianki działowe murowane są z cegły pełnej lub z dziurawki, łączonej zaprawą cementową lub wapienną. Grubość ścianek zależy od rodzaju użytych cegieł: może mieć 6,5 i 12 cm. Ścianki można mocować w rowkach, ale nie jest to najlepsze rozwiązanie, ponieważ osłabia się przez to pozostałe mury. Lepszym rozwiązaniem jest zostawienie w murze kieszeni, w które wmurowuje się ściankę działową. Zamiast kieszeni można wmurować w mur noski o takiej samej grubości jak ścianka. Ścianki z płyt mocujemy do muru wkładając kotwy z płaskowników lub prętów w szczeliny między płytami i w ścianę. Kotwy zamocowane są na 10 cm w ścianie nośnej i na 50 cm w działowej. Do ścian z bloków ścianki działowe przymocowane są płaskownikiem stalowym, zagiętym w kształcie litery „L", której jeden koniec zostaje wstrzelony w konstrukcję, a drugi wmontuje się w spoinę ścianki działowej. Połączenia poziome mogą być na wpust i rąbek lub na rąbek, którym przechodzi stalowe zbrojenie.
Podwójne ścianki działowe muruje się z cegieł tak jak pojedyncze lub z płyt połączonych zaprawą. Części ścianki są wzajemnie ze sobą połączone, a łączy się je podobnie jak pojedyncze z ograniczającymi je konstrukcjami ścian i stropów za pomocą stalowych podkładek lub rąbków.
W ściankach z elementów gipsowych łączonych zaprawą gipsową trzeba zabezpieczyć części metalowe, np. futryny drzwiowe, aby nie uległy korozji. Ścianki działowe szklane lub z luksferów to konstrukcje, w których podstawowym materiałem jest szkło łączone z betonem. Stosuje się je jako dodatkowe doświetlenie pomieszczeń. Ścianki te buduje się ze szklanych elementów profilowanych różnych rodzajów, kształtów i rozmiarów. Ścianki działowe ze szklanych cegieł muruje się przy użyciu zaprawy cementowej ze spoinami na 0,5 cm. Spoiny większych rozmiarów zbroi się potem okrągłą stalą, którą zamocowuje się w kształcie ramy na obwodzie ścianki. Ścianki szklane oddzielone są 1-2 cm od konstrukcji stropu, podciągu lub belki nad otworem, aby szkło nie pękało pod naciskiem konstrukcji.
Ścianki działowe na szafy to konstrukcje przestrzenne, których wnętrze będzie wykorzystane do składania odzieży lub innych rzeczy. Według potrzeb dzieli się je pionowo lub poziomo. Wygodą ścianek szafowych jest to, że spełniają one jednocześnie dwie funkcje: funkcję szafy, bo można zagospodarować ich wnętrze, i funkcję ściany, bo oddzielają przestrzeń optycznie i akustycznie. Można umieścić w nich również pionowe konstrukcje nośne, a nawet trzon instalacyjny. Ścianki na szafy powinny mieć lekką konstrukcję, aby w razie potrzeby łatwo było je zdemontować. Jeżeli chodzi o rozwiązania konstrukcyjne, to stosuje się system szaf wbudowanych i składanych. Aby wbudować szafę, potrzebna jest wnęka otwarta na jedną lub dwie strony, o dowolnej długości. Są to trwałe części szafy. Powierzchnię szafy i podłogę w niej buduje się z elementów łączonych w całość. Przytwierdza się je podobnie jak ścianki działowe. Frontową ramę przykręca się stalowymi wkrętami do podłogi i stropu. Szpary łączeń przy ramie frontowej zakrywa się listwami.
Składane ścianki montuje się z poszczególnych elementów konstrukcyjnych i łączy na sucho łączami montażowymi. Całość ma ładną powierzchnię. Do wykończenia stosuje się specjalne okucia. Składane ścianki zbudowane są z elementów nośnych drążkowych, powierzchniowych lub przestrzennych, które umocowane są do podłogi i stropu, a dzięki rozparciu są dobrze ze sobą połączone.