STANDARD POWIERZCHNI
Jeżeli charakteryzujemy domek jednorodzinny w zależności od wielkości mieszkania, kosztu realizacji, przestronności, mówimy o powierzchni standardowej. Przez pojęcie ekonomicznego domku jednorodzinnego lub mieszkania nie można rozumieć tylko małego mieszkania lub domu. Małe mieszkanie przez swoje rozwiązania może być równie nieekonomiczne jak wielki, np. pięciopokojowy domek jednorodzinny. Domek taki może być też bardzo ekonomiczny dzięki właściwemu zaprojektowaniu i rozwiązaniom przestrzennym wnętrza. Na podstawową charakterystykę powierzchni każdego domku jednorodzinnego, bądź mieszkania, składa się powierzchnia zabudowy, całkowita, użytkowa i mieszkalna. Na podstawie wzajemnego stosunku między nimi można stwierdzić, czy rozwiązanie mieszkania jest ekonomiczne. W projekcie domku jednorodzinnego należy tak projektować pomieszczenia, aby ich wielkość i kształt uzasadnić przez wprowadzenie na rysunku mebli ruchomych (szafy, łóżka, krzesła) i tych umieszczonych na stałe.
Całkowita powierzchnia domku równa jest sumie powierzchni wszystkich kondygnacji, liczonej w zewnętrznym obrysie murów. Duży wpływ na jej wielkość ma liczba kondygnacji w domku. Dlatego hp. jeśli powierzchnia zabudowy domku równa jest 60 m2, to w domku dwukondygnacyjnym całkowita powierzchnia wynosi 120 m2. Tak więc powierzchnia zabudowy nie może dokładnie charakteryzować rzeczywistych wymiarów domu, zwłaszcza że podpiwniczenie także bywa różne. Więc odpowiedź na pytanie: jaki macie domek jednorodzinny? - 10 x 10 m2 - nie musi charakteryzować całkowicie jego wielkości.
Powierzchnię użytkową poszczególnych kondygnacji mieszkania lub domku jednorodzinnego wyraża suma powierzchni wszystkich pomieszczeń, bez rozdzielenia na pełnione przez nie funkcje i wielkość. Informuje ona także o wielkości domu z punktu widzenia trójwymiarowości. Przy dwóch obiektach o jednakowej powierzchni zabudowy, lecz o różnych konstrukcjach (np. ściany zewnętrzne o grubości 38 cm z cegły dziurawki lub o grubości 24 cm z elementów z lekkiego, porowatego betonu) - obiekt o cieńszych ścianach konstrukcyjnych ma większą powierzchnię użytkową. Oczywiście lekkości i większej powierzchni obiektu nie możemy osiągnąć kosztem jego właściwości cieplno-akumulacyjnych.
Powierzchnia użytkowa jest sumą powierzchni mieszkalnej i powierzchni pomocniczej. Powierzchni balkonów i tarasów nie wlicza się.
Powierzchnia mieszkalna wyraża rzeczywistą wartość mieszkania w domku jednorodzinnym. Jest sumą powierzchni wszystkich pokoi mieszkalnych - bezpośrednio oświetlonych i wietrzonych. Do powierzchni użytkowej oprócz powierzchni mieszkalnej wlicza się kuchnie, sanitariaty, przedpokoje, komunikację, szafy wbudowane, schowki itp.
Należy dbać o to, aby w żadnym przypadku powierzchnia mieszkalna nie była mniejsza niż połowa powierzchni użytkowej.. Inaczej nie można marzyć o oszczędnie zaprojektowanym domku jednorodzinnym. Zgodnie z przepisami powierzchnia całkowita domku jednorodzinnego nie może przekraczać 220 m2, bez względu na to, ile dom ma pomieszczeń.