GABINET
Bywa tak, że ze względu na zawód wykonywany przez jedno z małżonków (lub dwoje), zachodzi potrzeba urządzenia w domu gabinetu (pracownik naukowy, architekt, adwokat). Ze względu na charakter pracy istnieje czasem konieczność stykania się z ludźmi spoza rodziny - wtedy korzystne jest usytuowanie gabinetu w przedniej części mieszkania. Jeśli któryś z członków rodziny uprawia zbieractwo, zachodzi konieczność wydzielenia w tym celu specjalnego pomieszczenia.
Dla wymienionych wyżej rodzajów czynności pracownia powinna mieć charakter pokoju mieszkalnego, o powierzchni 8-16 m2. Pomieszczenie takie może służyć także jako rezerwa, na ewentualność dalszego powiększenia rodziny (nowy pokój dziecinny). Praktyczne jest, gdy kącik do pracy umieszcza się przy sypialni rodziców, bez osobnego wejścia z przedpokoju. Wykończenie, umeblowanie i oświetlenie pracowni przypomina zwykle pokój studenta. Nie musi być tam łóżka, wystarczy wygodny fotel. Wykończenie podłogi jest uzależnione od wykonywanych tam czynności. Również w części gospodarczej mieszkania można urządzić pracownię o charakterze warsztatu, w którym można obrabiać metale, drewno i realizować swoje hobby.
Urządzenie osobnego gabinetu jest ściśle związane z liczbą pokoi w mieszkaniu i liczebnością rodziny. Jeżeli trzeba z niego zrezygnować, to można urządzić kąciki do pracy w poszczególnych pokojach (pokoje dziecinne i pokój rodziców), a czasami nawet w pokoju dziennym. Jednak w takich przypadkach często zainteresowania poszczególnych członków rodziny kolidują ze sobą i może dochodzić do spięć.