Przygotowanie ciepłej wody użytkowej
Przygotowanie i rozprowadzanie ciepłej wody użytkowej stanowi integralną część zaopatrzenia w wodę i w pewnym sensie jest zależne od sposobu ogrzewania mieszkania. Jaki będzie to sposób, zależy to przede wszystkim od komfortu mieszkania i środków przeznaczonych na ten cel.
Przy obecnych cenach paliw najtańsze jest przygotowanie wody ciepłej z użyciem węgla czy gazu. Praktycznym i higienicznym sposobem jest ogrzewanie wody prądem elektrycznym. W niektórych przypadkach stosuje się olej opałowy (w Czechosłowacji również naftę ogrzewczą).
Ilość ciepła potrzebną do ogrzania 100 I wody do temperatury 60°C (t pocz. = 10°C) określa się w następujący sposób:
a. Ogrzewanie paliwem stałym
Przy wykorzystaniu np. węgla brunatnego o wartości opałowej H = 4000 kcal/kg (1 kcal = 4,1868 kJ) z wydajnością spalania w urządzeniu e = 60% będzie potrzebna następująca ilość paliwa.
b. Ogrzewanie gazem.
Stosuje się gaz miejski o wartości opałowej 3400 kcal/m3 i gaz ziemny o wartości opałowej około 7500 kcal/m3. Jeżeli uważamy, że wydajność urządzenia do przygotowania ciepłej wody użytkowej e = 80%, zużycie gazu miejskiego będzie następujące.
c. Ogrzewanie energią elektryczną Jeżeli założymy, że urządzenie zużywając 1 kWh energii dostarczy 860 kcal, to przy 100% wydajności zużycie energii będzie następujące.
Znając zapotrzebowanie na ciepłą wodę i zużycie paliwa (energii), można obliczyć koszt przygotowania ciepłej wody użytkowej.
W zależności od miejsca, w którym ogrzewana jest woda, rozróżniamy miejscowe (lokalne) bądź centralne przygotowanie ciepłej wody. Lokalne przygotowanie ciepłej wody w kotłowych piecach ogrzewczych, które są dobre tylko do pralni, gdzie gotuje się bieliznę, nie powinno być stosowane w łazienkach (nie można instalować przy nich natrysku). Jeżeli inwestor zdecyduje się na piec ogrzewczy w łazience, powinien wybierać spośród nowych, o nowoczesnych kształtach, gazowych piecyków wie-loczerpalnych. Najczęściej dziś stosuje się ogrzewacze elektryczne i gazowe. Małe ogrzewacze zbiornikowe lub przepływowe instaluje się bezpośrednio nad umywalką czy zlewem. Elektryczny ogrzewacz zbiornikowy o pojemności 125 I zapewni dziennie dostateczną ilość wody dla czteroosobowej rodziny, tzn. jedna wanna kąpielowa, zmywanie naczyń i mycie w umywalkach. Gazowy ogrzewacz przepływowy ogrzeje konieczną ilość wody potrzebną do kąpieli i natrysku. Ogrzewacze elektryczne ciśnieniowe i gazowe przepływowe dostarczą wodę również do pozostałych sanitariatów na wyższe piętra. W domkach jednorodzinnych, w których zachodzi konieczność rozprowadzania ciepłej wody dalej (przy większej odległości łazienki od kuchni), powinno się instalować większy ogrzewacz w łazience, a mniejszy w pobliżu zlewu kuchennego.
Centralne przygotowanie ciepłej wody polega na ogrzewaniu jej w wymiennikach ciepła, które umieszcza się w kotłowni lub w pomieszczeniu bezpośrednio do niej przylegającym. W obiektach o niewielkim zużyciu wody stosuje się najczęściej instalacje z podgrzewaczami pojemnościowymi. Dla czteroosobowej rodziny wystarczy w zupełności zbiornik o pojemności 2501, dla rodzin większych poleca się pojemność 400 I. W budownictwie indywidualnym chętnie stosuje się instalacje c.w.u. z podwójnym zasilaniem podgrzewaczy. Umożliwiają one w okresie letnim korzystanie z energii elektrycznej, a w sezonie ogrzewczym ze znacznie tańszej energii cieplnej wytwarzanej w kotle centralnego ogrzewania. Zasobnik pełni w lecie funkcję ciśnieniowego podgrzewacza elektrycznego, a w sezonie ogrzewczym - wymiennika pojemnościowego. Na koniec trzeba zaznaczyć, że kiedy już wybierze się jeden ze sposobów ogrzewania wody, trzeba zapewnić jej ilość odpowiadającą podstawowym potrzebom higieny.