W warunkach wiejskich projektowane są przeważnie łaźnie toaletowe, służące do kąpieli i zawierające natryski, kabiny z wannami i parnie. Natryski są najbardziej ekonomiczne pod względem zużycia wody i czasu trwania kąpieli, a także zmniejszają niebezpieczeństwo przeno­szenia chorób. Wanny nadają się do kąpieli mineralnych oraz dla osób starszych i chorych, wymagają jednak dokładnego mycia i dezynfekcji po każdej kąpieli. W łaźni parowej występuje pod wpływem wysokiej temperatury obfite wydzielanie potu z organizmu. Parnia nie nadaje się dla osób chorych. Rozwiązania łaźni przewidują podział na część dla mężczyzn i część dla kobiet. Łaźnie bez tego podziału wykorzystywane są przez mężczyzn i kobiety w różnych godzinach lub w różnych dniach tygodnia. Ilość miejsc w łaźni powinna odpowiadać ok. 1% ogółu ludności w obsługiwanym rejonie. Program użytkowy łaźni wiejskiej przewiduje następujące pomiesz­czenia: — przedsionek, hall-poczekalnia, szatnia, kasa, zakład fryzjerski, — rozbieralnie, pomieszczenie z natryskami, kabiny z wannami, par-nia, pomieszczenia sanitarne, pomieszczenie wytwornicy pary, — pokoje administracji i personelu, magazyn bielizny, — w łaźniach dysponujących odkażalnią oddawanie brudnej odzieży do komory dezynfekcyjnej i wydawanie czystej odzieży odbywa się z po­mieszczenia rozbieralni (Rys. 1. 52., 1. 53.). W osiedlach wiejskich występują trzy zasadnicze rodzaje usług pral­niczych: — pralnie bielizny i garderoby, — pralnie garderoby z punktem przyjmowania bielizny lub pralnią samoobsługową bielizny, — punkty przyjmowania bielizny i garderoby. Program użytkowy pralni składa się z następujących pomieszczeń: recepcji z przedsionkiem, sortowni i magazynów bielizny brudnej i czy­stej, sortowni i magazynów garderoby brudnej i czystej, pralni bielizny i garderoby, prasowalni, pomieszczeń dla personelu i szatni, pomieszczeń sanitarnych i pomieszczenia na sprzęt porządkowy. Program użytkowy punktu przyjmowania bielizny i garderoby składa się z recepcji z przedsionkiem, magazynów bielizny i garderoby czystej i brudnej, pokoju personelu i szatni oraz pomieszczeń sanitarnych. W układzie funkcjonalnym pralni przewiduje się dwa oddzielne wej­ścia dla klientów, oddających bieliznę lub garderobę brudną i odbiera­jących czystą, oraz wejścia gospodarcze na zapleczu budynku. Z uwagi na duże zapotrzebowanie na wodę i ciepło, łaźnie i pralnie realizowane są najczęściej wspólnie w jednym budynku i posiadają wspólną kotłownię lub lokalizowane są w najbliższym sąsiedztwie kotłow­ni, obsługującej cały ośrodek. Miejsce lokalizacji powinno umożliwiać łatwe doprowadzenie wody i odprowadzenie ścieków. Łaźnie i pralnie mogą być powiązane z ośrodkiem społeczno-usługo-wym lub techniczno-gospodarczym wsi. Powierzchnia działki w przypadku samodzielnego sytuowania ok. 0,05 0,10 ha. (Rys. 1. 54., 1.55.).