Ciepło od źródła ciepła do grzejników przekazywane jest za pośrednictwem czynnika grzejnego (wody), który cyrkuluje w sieci przewodów. W zależności od temperatury wody instalacja dzieli się na zasilającą i powrotną. W części zasilającej czynnik ma wyższą temperaturę (jest lżejszy) i przepływa od kotła do grzejników. Po przekazaniu ciepła grzejnikom ochło­dzona woda (cięższa) pionami powrotnymi wraca do kotła. Najwyższa temperatura wody w instalacji roz­prowadzającej wynosi 90°C. Różnice temperatury wody są źródłem siły wywołującej jej cyrkulację. Siła ta jest tym większa, im wyżej nad środkiem kotła znaj­duje się grzejnik. Jeżeli do obiegu wody wystarczy ta siła, to mówimy o systemie naturalnym z obiegiem gra­witacyjnym. System taki jest bardzo wygodny w bu­dynkach podpiwniczonych. Przez umieszczenie kotła 50-100 cm poniżej poziomu podłogi w piwnicy osią­gnie się większą siłę napędową, a przy zastosowaniu kotła na paliwo stałe obniży się również pracochłon­ność przy dokładaniu węgla. Systemowi temu zarzucana jest wielka bezwładność, która przejawia się szczególnie przy rozpalaniu. Roz­grzanie instalacji trwa bardzo długo. Inną niewygodą tego systemu jest to, że woda zaczyna cyrkulować do­piero przy temperaturze 40-45°C. W okresach 'przej­ściowych często wystarczyłaby temperatura wody 40°C, ale aby utrzymać cyrkulację wody, trzeba ją ogrzewać do wyższej temperatury. Jest to niegospo­darne i niehigieniczne: można to zniwelować instalując pompę cyrkulacyjną. Takie ulepszenie sprawdziło się. Najnowsze typy kotłów mają wmontowaną pompę. Jeżeli nie można osiągnąć naturalnego obiegu wody grzejnej, np. w budynkach niepodpiwniczonych, sto­suje się wtedy obieg wymuszony (pompa cyrkulacyjną musi być stale eksploatowana). Instalacja zasilająca i armatury mają mniejsze wymiary niż w systemie grawi­tacyjnym, przez co uzyskuje się pewne oszczędności. Z drugiej jednak strony, koszty eksploatacji rosną o cenę zużytego prądu elektrycznego. W razie braku prądu ogrzewanie nie działa. Z wielu rodzajów systemów ogrzewania ciepłą wodą, powstających dla różnego rodzaju obiektów, w pod­piwniczonych domkach jednorodzinnych najczęściej używany jest system dwururowy z dolnym rozprowa­dzaniem. System dwururowy z górnym rozprowadza­niem stosowany jest rzadziej. Jest właściwy szczegól­nie przy dodatkowym instalowaniu go w istniejącym już domku jednorodzinnym lub tam, gdzie nie ma piw­nicy lub podpiwniczenie jest dość niskie i kocioł nie może być zagłębiony.