Makroskopowe cechy rozpoznawcze. Według cech makroskopowych rozróżnia się drewno gatunków iglastych oraz liściastych, pierścieniowo-naczyniowych i rozpierzchło-naczyniowych. Właściwości techniczne. Poszczególne gatunki drewna charakteryzują się odmien­nymi właściwościami fizycznymi i mechanicznymi, o których decydują między innymi charakter i budowa anatomiczna drewna. Podział drewna według nie­których właściwości fizycznych pozwala wyróżnić miękkie i twarde gatunki drewna. Specyfika chemicznej i fizycznej (porowatej) budowy powoduje, że drewno jest ma­teriałem higroskopijnym i nasiąkliwym. Oznacza to, że zmiany wilgotności względnej powietrza powodują ściśle określone zmiany wilgotności w drewnie. Zależność tę określa prawo równowagi higroskopijnej. Ilość wilgoci, jaką w stosunku do suchej masy może zawierać drewno. Zmiany wilgotności w drewnie wpływają na jego właściwości fizyczne i mechaniczne. Drewno suche jest bardziej wytrzymałe i trwałe niż drewno wilgotne. W wyniku zmian wilgotności drewno pęcznieje bądź też kurczy się, co jest jedną z przyczyn powsta­wania w nim wielu wad i odkształceń. Z uwagi na te zjawiska określono w od­powiednich normach wymaganą wilgotność dla elementów budowlanych z drewna, zapewniającą trwałość i stabilność tych wyrobów. Niektóre fizyczne właściwości krajowych gatunków drewna (wg Kollmanna, IBL, ITB, SGGW, Wanina) Wilgotność drewna można określać za pomocą elektrycznych wilgotnościomierzy lub metodą suszarkowo-wagową. Wady drewna. Szczegółową charakterystykę wad drewna, którą należy uwzględ­nić przy jakościowej klasyfikacji materiału.