Staliwem nazywamy stal laną o zawartości węgla do 2%. Dzieli się je zgodnie z PN-74/ /H-01002 na węglowe konstrukcyjne i stopowe. Staliwo węglowe konstrukcyjne. Jest to takie staliwo, w którym niezależnie od wymaganych właściwości mechanicznych zawartość pierwiastków stopowych nie osiąga ilości: 1,0% Mn, 0,6% Si, 0,3% Cr, 0,3% Ni, 0,1% Mo, 0,1% Ti, 0,3% W, 0,1% V, 0,3% Cu. Zgodnie z powołaną normą dzieli się staliwa te na cztery grupy: grupa I — staliwo węglowe zwykłej jakości, grupa II — staliwo węglowe wyższej jakości, grupa III — staliwo węglowe najwyższej jakości, grupa IV — staliwo węglowe konstrukcyjne o specjalnych właściwościach, przezna­czone na części maszyn elektrycznych. Staliwa grupy II i III o zawartości węgla do 0,25% oraz fosforu łącznie z siarką do 0,1% są dobrze spawalne. Pozostałe gatunki można również spawać, lecz przy zastoso­waniu odpowiedniej technologii spawania. W grupie IV zawartość Si wynosi max. 0,4%, **) W układzie jednostek SI przyjmuje się: 1 MPa = 0,1 kG/mm1. Uwaga: Staliwa L40 i L45 są produkowane we wszystkich czterech grupach. Pozostałe staliwa są produ­kowane tylko w grupach I, II, III. — grubość próbki, — średnica trzpienia. Staliwa stopowe. Staliwa stopowe dzieli się na konstrukcyjne ogólnego przezna­czenia, konstrukcyjne do pracy w podwyższonych temperaturach — do 600°C, odporne na korozję , żaroodporne i ża-rowytrzymałe, odporne na ścieranie i narzędziowe. Znak staliwa stopowego jest analogiczny do znaku stali stopowej, jedynie na początku otrzymuje literę L.