Glinoporyt (BN-74/6722-05) jest sztucznym kruszywem lekkim otrzy­mywanym przez spiekanie glin z dodatkiem paliwa technologicznego, a następnie kru­szenie i sortowanie spieku. Jako podstawowy materiał do produkcji glinoporytu są używane surowce ilaste stosunkowo niskiej jakości, wy­kazujące brak lub małą zdolność do termicz­nego pęcznienia (m.in. lessy, gliny morenowe, gliny i iły aluwialne, iły i mułki zastoiskowe itp.). W zależności od wymiarów ziarn rozró­żnia się cztery frakcje glinoporytu: 04-5, 54-10, 104-20 i 204-40 (tabl. 4-3). Rozró­żnia się dwie odmiany glinoporytu frakcji 04-5 mm, tj. odmiany 1 i 2, których skład ziarnowy obrazują krzywe na rys. 4-3. W zależności od gęstości pozornej w stanie późno usypanym rozróżnia się następujące klasy glinoporytu: 300, 400, 500, 600, 700 800, 900, 1000 i 1100 (tabl. 4-4). Z pozostałych wymagań jakościowych wymienić należy następujące: — straty przy prażeniu, które nie powinny przekraczać 3% wagowo; zawartość związków siarki, która w przeliczeniu na S03 nie powinna przekraczać 1% wagowo; skłonność do rozpadu wapniowego nie powinna dawać większego rozkruszenia badanej frakcji niż 4% wagowo.