Zaprawy kwasoodporne i lugoodporne
Tworzywa kwaso- i ługoodporne, do których należą kity i zaprawy, są stosowane jako materiały wiążące do wykładzin antykorozyjnych z płyt, cegieł lub kształtek bądź jako szpachlówki i wyprawy do zabezpieczenia konstrukcji budowlanych i ochrony metalowych części urządzeń przed agresywnym działaniem czynników chemicznych.
Najczęściej stosowane tworzywa kwasoodporne są oparte na szkle wodnym sodowym lub potasowym. Podstawowymi ich składnikami są: szkło wodne, które spełnia rolę spoiwa, wypełniacze mineralne (mączka kwarcytowa lub piasek kwarcowy) o wysokiej odporności na działanie kwasów oraz dodatki regulujące czas wiązania i wpływające korzystnie na właściwości tworzyw (fluorokrzemian sodowy lub potasowy).
" Świadectwo dopuszczenia do stosowania nr 201/ME/74. Świadectwo dopuszczenia do stosowania nr 195/KM/74.
Kity krzemianowe otrzymuje się przez zmieszanie na sucho mączki kwasoodpornej (o uziarnieniu do 0,3 mm) z fluorokrzemianem sodowym (potasowym) i zarobienie mieszaniny szkłem sodowym (potasowym). Przeciętny skład kitów jest następujący: 100 cz. wag. mączki kwasoodpornej, 54-6 cz. wag. fluorokrzemianu i 304-40 cz. wag. szkła wodnego.
Zaprawy krzemianowe otrzymuje się przez zarobienie mieszaniny piasku z fluorokrzemianem i szkłem wodnym. Przeciętny skład zapraw jest następujący: 100 cz. wag. piasku kwarcowego, 3,5-5 cz. wag. fluorokrzemianu i 20-25 cz. wag. szkła wodnego.
Zastąpienie 3% piasku żelem krzemionkowym lub gliną daje zaprawy o mniejszej porowatości i większej wytrzymałości.
Kity i zaprawy kwasoodporne mogą być przygotowane na budowie przez ręczne mieszanie składników lub mechaniczne w mieszarkach przeciwbieżnych.
Poza opisanymi wyżej tworzywami krzemianowymi stosuje się kity chemoodporne na żywicach fenoloformaldehydowych z wypełniaczem mineralnym. Są to mieszaniny o odpowiednich proporcjach dwóch składników: ciekłego — będącego modyfikowaną żywicą fenoloformaldehydową oraz suchego — będącego sproszkowanym kwasoodpornym wypełniaczem mineralnym z dodatkiem kwaśnego aktywatora (utwardzacza).
Składniki powyższych kitów są przygotowywane fabrycznie.
Masa kitu przyrządzana na budowie powinna być mieszaniną składników o proporcji określonej przez producenta.
Odróżnia się dwie zasadnicze odmiany kitu w zależności od przeznaczenia: kit kwasoodporny (symbol Kw) oraz kit kwaso- i ługoodporny (symbol Kwł).
W szczególnych przypadkach, kiedy jest wymagana wysoka chemoodporność zabezpieczeń antykorozyjnych, stosuje się kity epoksydowe. Są one mieszaniną ciekłej żywicy epoksydowej (Epidian 4 lub 5), wypełniacza kwasoodpornego (mączka mineralna lub węglowa) oraz utwardzacza.