Jest to oszklona przestrzeń na zewnątrz, a czasem i wewnątrz domku o powierzchni 2-9 m2. Jeżeli ma za­razem zdobić wnętrze i być pomieszczeniem do upra­wy kwiatów (specjalnych gatunków), może stanowić wspaniałą ozdobę pokoju dziennego. Ogród powinien być widoczny z hallu lub pokoju dzien­nego. Wejście do ogrodu stanowią otwierane na ze­wnątrz drzwi. Ogród można wkomponować w mieszka­nie w taki sposób, aby był widoczny z kilku pomiesz­czeń; może stanowić przegrodę między poszczególny­mi pokojami. W miarę możności ściany powinny być wykonane ze szkła. Płytki szklane powinny być osa­dzone w ramkach stalowych. W ścianie szklanej musi być choć jedno skrzydło otwierane, aby możliwe było wietrzenie ogrodu. Wietrzenie może się odbywać również przez kanały wentylacyjne. Podłoga powinna być betonowa, posypana warstwą gliny i żwiru. Donice kwiatowe powinny być proste, blaszane, o maksymal­nej wysokości 10 cm. W ogrodzie można umieścić kil­ka głazów, pnie drzew. Wysokie i niskie rośliny pnące sadzi się w taki sposób, aby kwitły kolejno. Te ściany, które nie są wykonane ze szkła, można wy­łożyć glazurą, kamieniami, w każdym razie muszą mieć coś naturalnego, być trwałe i nie mogą przepuszczać wilgoci. Ogród zimowy stanowiący część mieszkania nie może być zamieniony na użytkową szklarnię, w której uprawia się kwiaty i warzywa. Taka szklarnia nie jest bowiem plastycznym uzupełnieniem wnętrza. Może być budowana na zewnątrz domku (szczegóły w podrozdziale o szklarni).