Podstawowymi naturalnymi materiałami okładzinowy­mi, które szczególnie wpływają na wygląd domku jed­norodzinnego, są: kamień, cegła licówka, okładzina ceramiczna i drewno. Wszystkie materiały syntetyczne i metalowe o większych wymiarach nie mogą być brane pod uwagę jako materiały elewacyjne domków jednorodzinnych ze względu na ich wysoką cenę i wy­gląd. Swoim charakterem nie dorównują materiałom tradycyjnym stosowanym w budownictwie jednoro­dzinnym. Niemniej w przyszłości mogą to być materiały stosowane powszechnie i dlatego należałoby już teraz zainteresować się nimi, poznać ich właściwości i okre­ślić sposoby ich wykorzystania w nowoczesnej archi­tekturze. Z pewnością nie można polecać stosowania takich okładzin jak: płytki z glazury czy terakoty układane na zewnątrz budynku (szczególnie wokół otworów okien­nych), szklane paski czy plastikowe płyty. Przy okładzinach drewnianych, np. z drewna iglastego (najlepszy jest do tych celów świerk czerwony), należy pamiętać o właściwym umieszczeniu ich w stosunku do lica ściany i należytym zabezpieczeniu drewna przed wpływami atmosferycznymi. Płaszczyzna okła­dziny drewnianej (deski układane np. na ruchome pióro, na wpust i żłobek, na wrąb, umieszczone piono­wo lub poziomo) nie powinna wystawać przed płasz­czyznę ściany, to znaczy że płaszczyzna, na której pla­nuje się umieszczenie okładziny (np. pas poziomy na szerokość okien i na całą wysokość domku jednoro­dzinnego), powinna być wgłębiona minimum 2-4 cm w stosunku do ścian przyległych, które będą otynkowa­ne. Okładzina drewniana powinna kończyć się co najmniej 30-50 cm nad ziemią, ewentualnie 15-20 cm nad poziomem posadzki loggii czy balkonu. Okładzina drewniana może być zastosowana jednocześnie na kilku elewacjach, stąd też należy pamiętać o jej op­tycznym połączeniu, szczególnie jeżeli występuje na dwóch sąsiednich elewacjach. Wkręty do drewna po­winny być w zasadzie z kolorowych metali, ponie­waż inaczej zostawiają rdzawe ślady i w ten sposób obniżają wartość estetyczną. W większości przypad­ków okładziny drewniane pokostuje się lub lakieruje (lakierem bezbarwnym), nadając przez to drewnu ciemniejszą, żółtawą barwę i uwydatniając jego słoje. Często również drewno bejcuje się, nadając mu inny kolor (np. ciemny brąz). Płaszczyznę okładziny drew­nianej z wodoszczelnymi szczelinami trzeba zakoń­czyć poziomo ułożoną belką. Belka ta nie powinna być szersza niż 10-12 cm.