Elewacje domków jednorodzinnych mogą różnić się otworami (okna, drzwi itp.), częściami konstrukcyjny­mi, loggiami, balkonami, gzymsami, odprowadzeniem wody z dachu, cokołem, kolorystyką. Harmonijny wy­gląd i ciekawe dla oka podziały na elewacjach można osiągnąć tylko przez mądre wkomponowanie wymie­nionych elementów i osiągnięcie przez to wyważonej całości. Elewacje nie powinny być zbyt ubogie ani też przeładowane różnorodnymi elementami. Architektura budynku może uzyskać ciekawy wyraz, jeżeli jeden z traktów konstrukcyjnych, z których składa się dom jednorodzinny (w większości dwutraktowy, lecz często i trzytraktowy), w porównaniu z przyległym traktem posunie się do przodu lub cofnie. Żadnej elewacji domku nie można rozpatrywać oddzielnie, ponieważ widziany z czterech stron domek musi tworzyć har­monijną całość. Szczególnie krytycznie i wnikliwie na­leży rozważać (już w projekcie architektonicznym) narożnik domu. Właściwe zakomponowanie wszyst­kich elewacji i wybór odpowiedniej kolorystyki wpłynie w zasadniczy sposób na charakter zabudowy i otocze­nie domku. Domki jednorodzinne budowane u nas dotychczas nie spełniają nawet podstawowych wymogów dzieła architektonicznego. Zróżnicowanie elewacji tych dom­ków w swej strukturze i nadmiernym zdobnictwie jest zupełnie obce dzisiejszemu rozumieniu architektury. Wpłynąć na gusty inwestorów można jedynie poprzez świadomą pracę terenowych organów administracji państwowej i odpowiednią popularyzację katalogów. Podejście do nowego budownictwa według popularnej u nas zasady „a la sąsiad" nie wpłynie nigdy na wpro­wadzenie nowych rozwiązań architektonicznych dom­ków jednorodzinnych. Pomocne więc mogą tu być po­szczególne katalogi projektów domków jednorodzin­nych.